نصب و پيكربندي pgAdmin 4 در Server Mode

يك پلتفرم توسعه و اجراي منبع باز براي PostgreSQL و سيستم هاي مديريت پايگاه داده مرتبط با آن است. از آنجا كه در Python و jQuery نوشته شده، تمام ويژگي هاي موجود در PostgreSQL را پشتيباني مي كند. مي توانيد از pgAdmin براي انجام همه كارها از نوشتن پرس و جوهاي SQL پايه گرفته تا نظارت بر پايگاه هاي داده خود و پيكربندي معماري هاي پيشرفته پايگاه داده استفاده كنيد.
در اين آموزش ، مراحل نصب و پيكربندي آخرين نسخه pgAdmin را روي يك سرور مجازي Ubuntu 18.04 ، دسترسي به pgAdmin از طريق يك مرورگر وب ، و اتصال آن به يك پايگاه داده PostgreSQL در سرور مجازي شما را بررسي خواهيم كرد.
پيش نيازها
براي تكميل اين آموزش ، به موارد زير نياز داريد:
• سرور مجازي ي كه اوبونتو 18.04 را اجرا مي كند. اين سرور مجازي بايد داراي يك كاربر غير ريشه با امتيازات sudo و همچنين فايروال تنظيم شده با ufw داشته باشد. براي راهنمايي در مورد اين تنظيمات ، راهنماي اوليه راه اندازي سرور مجازي ما براي اوبونتو 18.04 را دنبال كنيد.
• سرور مجازي وب Apache كه بر روي سرور مجازي شما نصب شده باشد. براي پيكربندي اين روي ماشين خود، راهنماي ما در مورد نحوه نصب وب سرور مجازي Apache در Ubuntu 18.04 را دنبال كنيد.
• PostgreSQL كه بر روي سرور مجازي شما نصب شده باشد. با دنبال كردن راهنماي ما در مورد نحوه نصب و استفاده از PostgreSQL در اوبونتو 18.04 مي توانيد اين تنظيمات را انجام دهيد. همانطور كه اين راهنما را دنبال مي كنيد ، حتماً يك نقش جديد و بانك اطلاعاتي ايجاد كنيد ، زيرا براي اتصال pgAdmin به نمونه PostgreSQL خود به هر دو نياز خواهيد داشت.
• Python 3 و venv كه بر روي سرور مجازي شما نصب شده باشد. براي نصب اين ابزارها و تنظيم يك محيط مجازي ، نحوه نصب Python 3 و تنظيم يك محيط برنامه نويسي روي يك سرور مجازي Ubuntu 18.04 را دنبال كنيد.
مرحله 1 – نصب pgAdmin و متعلقات آن
د زمان نوشتن اين مقاله ، جديدترين نسخه pgAdmin ،pgAdmin 4 است ، در حالي كه جديدترين نسخه موجود در مخازن رسمي اوبونتو pgAdmin3 است. ما مراحل نصب آخرين نسخه pgAdmin 4 را در يك محيط مجازي (همانطور كه توسط تيم توسعه پروژه توصيه مي شود) انجام خواهيم داد و متعلقات آن را با استفاده از apt نصب مي كنيم.
براي شروع ، اگر اخيراً اين كار را نكرده ايد ، فهرست بسته سرور مجازي خود را به روز كنيد:
⦁ $ sudo apt update
⦁
در مرحله بعد ، متعلقات زير را نصب كنيد. اينها شامل libgmp3-dev ، يك كتابخانه محاسباتي دقيق، libpq-dev شامل فايل هاي هدر و يك كتابخانه ثابت هستند كه به ارتباط با پس زمينه PostgreSQL كمك مي كند. و libapache2-mod-wsgi-py3 ، يك ماژول Apache كه به شما امكان مي دهد ميزبان برنامه هاي وب مستقر در پايتون در Apache باشيد:
پس از اين ، چند دايركتوري ايجاد كنيد كه pgAdmin داده هاي بخش هاي خود ، داده هاي ذخيره و ورود ها را ذخيره كند:
⦁ $ sudo mkdir -p /var/lib/pgadmin4/sessions
⦁
⦁ $ sudo mkdir /var/lib/pgadmin4/storage
⦁
⦁ $ sudo mkdir /var/log/pgadmin4

سپس ، مالكيت اين دايركتوري ها را به كاربر و گروه غير ريشه خود تغيير دهيد. اين امر از اين منظر ضروري است كه آنها در حال حاضر متعلق به كاربر ريشه شما هستند ، اما ما pgAdmin را از يك محيط مجازي متعلق به كاربر غير ريشه شما نصب خواهيم كرد و مراحل نصب شامل ايجاد برخي فايل ها در اين ديركتوري ها است. با اين وجود ، پس از نصب ، ما مالكيت را به كاربر و گروه www-data تغيير مي دهيم تا بتواند به وب ارائه شود:
⦁ $ sudo chown -R sammy:sammy /var/lib/pgadmin4
⦁
⦁ $ sudo chown -R sammy:sammy /var/log/pgadmin4

سپس ، محيط مجازي خود را باز كنيد. به ديركتوري برويد كه محيط برنامه نويسي شما در آن قرار دارد و آن را فعال كنيد. پس از كنوانسيون هاي نامگذاري آموزش پيش نياز پايتون 3 ، به ديركتوري environments رفته و محيط my_env را فعال مي كنيم:
⦁ $ cd environments/
⦁
⦁ $ source my_env/bin/activate

پس از اين ، كد منبع pgAdmin 4 را روي دستگاه خود دانلود كنيد. براي يافتن آخرين نسخه از كد منبع ، به صفحه دانلود pgAdmin 4 (Python Wheel) برويد و روي آخرين نسخه (v3.4 ، مطابق با اين نوشتار) كليك كنيد. اين كار شما را به يك صفحه دانلود در وب سايت PostgreSQL مي برد. پس از آن ، پيوند فايلي را كه به .whl ختم مي شود ، كپي كنيد – قالب استاندارد بسته ساخته شده است كه براي توزيع هاي پايتون ميشود. سپس به ترمينال خود برگرديد و دستور wget زير را اجرا كنيد ، تا مطمئن شويد كه پيوند را با پيوندي كه از سايت PostgreSQL كپي كرديد ، جايگزين كرده ايد تا فايل. WHL را روي سرور مجازي شما دانلود كند:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ wget https://ftp.postgresql.org/pub/pgadmin/pgadmin4/v3.4/pip/pgadmin4-3.4-py2.py3-none-any.whl
⦁
سپس بسته wheel ، اجراي مرجع استاندارد بسته بندي wheel را نصب كنيد. اين پكيج ، يك كتابخانه Python را به عنوان افزونه اي براي wheel هاي ساخته شده ارائه ميدهد و شامل يك ابزار خط فرمان براي كار با فايل هاي .whl است:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ python -m pip install wheel
⦁
سپس بسته pgAdmin 4 را با دستور زير نصب كنيد:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ python -m pip install pgadmin4-3.4-py2.py3-none-any.whl
⦁
اين از نصب pgAdmin و متعلقات آن مراقبت ميكند. با اين وجود قبل از اتصال آن به پايگاه داده خود ، چند تغيير وجود دارد كه بايد در پيكربندي برنامه انجام دهيد.
مرحله 2 – پيكربندي pgAdmin 4
اگرچه pgAdmin روي سرور مجازي شما نصب شده است ، اما هنوز چند مرحله براي اطمينان از داشتن مجوزها و تنظيمات لازم جهت استفاده صحيح از رابط وب ، وجود دارد.
فايل پيكربندي اصلي pgAdmin ، config.py ، قبل از هر فايل پيكربندي ديگر خوانده مي شود. از محتويات آن مي توان به عنوان يك مرجع براي تنظيمات پيكربندي بيشتر استفاده كرد كه مي تواند در ساير فايل هاي پيكربندي pgAdmin مشخص شود ، اما براي جلوگيري از خطاهاي پيش بيني نشده ، نبايد خود فايل config.py را ويرايش كنيد. ما چند تغيير به فايل جديد به نام config_local.py اضافه خواهيم كرد كه پس از فايل اصلي خوانده مي شود.
اكنون اين فايل را با استفاده از ويرايشگر متن مورد نظر خود ايجاد كنيد. در اينجا ، ما از nano استفاده خواهيم كرد:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ nano my_env/lib/python3.6/site-packages/pgadmin4/config_local.py
⦁
در ويرايشگر خود ، محتواي زير را اضافه كنيد:
environments/my_env/lib/python3.6/site-packages/pgadmin4/config_local.py
LOG_FILE = ‘/var/log/pgadmin4/pgadmin4.log’
SQLITE_PATH = ‘/var/lib/pgadmin4/pgadmin4.db’
SESSION_DB_PATH = ‘/var/lib/pgadmin4/sessions’
STORAGE_DIR = ‘/var/lib/pgadmin4/storage’
SERVER_MODE = True

در اينجا كاري كه اين پنج دستورالعمل انجام ميدهند آمده است:
⦁ LOG_FILE: فايلي را كه در آن ورودهاي pgAdmin ذخيره مي شود ، تعريف مي كند.
⦁ SQLITE_PATH: pgAdmin داده هاي مربوط به كاربر را در يك پايگاه داده SQLite ذخيره مي كند ، و اين دستورالعمل نرم افزار pgAdmin را به اين پايگاه داده ارجاع ميدهد. از آنجا كه اين فايل در ديركتوري / var / lib / pgadmin4 / قرار دارد ، پس از به روزرساني اطلاعات كاربر شما از بين نمي رود.
⦁ SESSION_DB_PATH: مشخص مي كند كه كدام دايركتوري براي ذخيره داده هاي بخش استفاده خواهد شد.
⦁ STORAGE_DIR: مشخص مي كند كه pgAdmin داده هاي ديگر مانند پشتيبان گيري و مجوزهاي امنيتي را ذخيره مي كند.
⦁ SERVER_MODE: تنظيم اين دستورالعمل روي True به pgAdmin مي گويد كه در حالت سرور مجازي اجرا شود ، بر خلاف حالت دسكتاپ.
توجه كنيد كه هر يك از اين مسيرهاي فايل به دايركتوري هايي كه در مرحله 1 ايجاد كرده ايد ، اشاره مي كنند.
پس از افزودن اين خطوط ، فايل را ذخيره كرده و ببنديد (CTRL + X را فشار داده و سپس Y و ENTER را فشار دهيد). با استفاده از اين تنظيمات ، اسكريپت تنظيم pgAdmin را اجرا كنيد تا اعتبار ورود به سيستم را تنظيم كنيد:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ python my_env/lib/python3.6/site-packages/pgadmin4/setup.py
⦁
پس از اجراي اين دستور ، اعلاني را مشاهده مي كنيد كه آدرس ايميل و رمز عبور شما را درخواست مي كند. وقتي بعدا به pgAdmin دسترسي پيدا كنيد ، اين مقادير به عنوان اعتبارات ورود به سيستم شما استفاده مي شوند ، بنابراين حتماً آنچه را كه در اينجا وارد مي كنيد به خاطر داشته باشيد يا يادداشت كنيد:
Output
. . .
Enter the email address and password to use for the initial pgAdmin user account:

Email address: sammy@example.com
Password:
Retype password:

سپس ، محيط مجازي خود را غيرفعال كنيد:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ deactivate
⦁
مسيرهاي فايلي را كه در فايل config_local.py مشخص كرده ايد به ياد بياوريد. اين فايل ها درون دايركتوري هايي كه در مرحله 1 ايجاد كرديد نگهداري مي شوند ، كه در حال حاضر متعلق به كاربر غير ريشه شما هستند. با اين حال ، بايد توسط كاربر و گروهي كه سرور مجازي وب شما را اجرا مي كند ، در دسترس باشند. به طور پيش فرض در اوبونتو 18.04 ، اين ها كاربر و گروه www-data هستند ، بنابراين مجوزهاي موجود در ديركتوري هاي زير را به روز كنيد تا مالكيت www-data را به هر دوي آنها بدهيد:
⦁ $ sudo chown -R www-data:www-data /var/lib/pgadmin4/
⦁
⦁ $ sudo chown -R www-data:www-data /var/log/pgadmin4/

با اين كار ، pgAdmin كاملاً پيكربندي شده است. با اين حال ، اين برنامه هنوز از سرور مجازي شما ارائه نمي شود ، بنابراين قابل دسترسي نيست. براي حل اين مشكل ، ما Apache را براي ارائه pgAdmin پيكربندي مي كنيم تا بتوانيد از طريق يك مرورگر وب به رابط كاربري آن دسترسي پيدا كنيد.
مرحله 3 – پيكربندي Apache
سرور مجازي وب Apache از هاست هاي مجازي براي كپسوله كردن جزئيات پيكربندي و ميزباني بيش از يك دامنه از يك سرور مجازي واحد استفاده مي كند. اگر آموزش پيش نياز Apache را دنبال كرديد ، ممكن است يك فايل هاست مجازي نمونه را با نام your_domain.conf تنظيم كرده باشيد ، اما در اين مرحله ما يك مورد جديد ايجاد خواهيم كرد كه از طريق آن مي توانيم رابط وب pgAdmin را ارائه دهيم.
براي شروع ، مطمئن شويد كه در ديركتوري ريشه خود قرار داريد:
⦁ $ cd /
⦁

سپس يك فايل جديد در ديركتوري /sites-available/ با نام pgadmin4.conf ايجاد كنيد. اين فايل هاست مجازي سرور مجازي شما خواهد بود:
⦁ $ sudo nano /etc/apache2/sites-available/pgadmin4.conf
⦁
محتواي زير را به اين فايل اضافه كنيد ، حتما بخش هاي هايلايت شده را به روز كنيد تا با پيكربندي خودتان هماهنگ شويد:
/etc/apache2/sites-available/pgadmin4.conf

ServerName your_server_ip

WSGIDaemonProcess pgadmin processes=1 threads=25 python-home=/home/sammy/environments/my_env
WSGIScriptAlias / /home/sammy/environments/my_env/lib/python3.6/site-packages/pgadmin4/pgAdmin4.wsgi

WSGIProcessGroup pgadmin
WSGIApplicationGroup %{GLOBAL}
Require all granted

فايل هاست مجازي را ذخيره كنيد و ببنديد. سپس ، از اسكريپت a2dissite استفاده كنيد تا فايل هاست مجازي پيش فرض ، 000-default.conf را غيرفعال كنيد:
⦁ $ sudo a2dissite 000-default.conf
⦁
توجه: اگر از آموزش پيش نياز Apache استفاده كرده ايد ، ممكن است قبلاً 000-default.conf را غيرفعال كرده و يك فايل پيكربندي هاست مجازي نمونه (به نام your_domain.conf را در پيش نياز) تنظيم كرده باشيد. در اين صورت ، بايد فايل ميزبان مجازي your_domain.conf را با دستور زير غيرفعال كنيد:
⦁ $ sudo a2dissite your_domain.conf
⦁
سپس از اسكريپت a2ensite استفاده كنيد تا فايل هاست مجازي pgadmin4.conf خود را فعال كنيد. با اين كار يك لينك نمادين از فايل هاست مجازي در ديركتوري /sites-available/ به ديركتوري /sites-enabled/ ايجاد مي شود:
⦁ $ sudo a2ensite pgadmin4.conf
⦁
پس از اين ، بررسي كنيد كه دستور فايل پيكربندي شما صحيح باشد:
⦁ $ apachectl configtest
⦁
اگر فايل پيكربندي شما به صورت كامل درست باشد ، Syntax OK را خواهيد ديد. اگر خطايي در خروجي مشاهده كرديد ، فايل pgadmin4.conf را مجدداً باز كنيد و دوبار بررسي كنيد كه آدرس IP و مسير فايل شما صحيح باشند ، سپس به configtest بازگرديد.
وقتي Syntax OK را در خروجي خود مشاهده كرديد ، سرويس Apache را مجدداً راه اندازي كنيد تا فايل هاست مجازي جديد شما را بخواند:
⦁ $ sudo systemctl restart apache2
⦁
pgAdmin اكنون كاملاً نصب و پيكربندي شده است. در مرحله بعد ، نحوه دسترسي به pgAdmin را از يك مرورگر پيش از اتصال به پايگاه داده PostgreSQL خود مرور خواهيم كرد.
مرحله 4 – دسترسي به pgAdmin
در دستگاه محلي خود ، مرورگر وب مورد نظر خود را باز كرده و به آدرس IP سرور مجازي خود برويد:
http://your_server_ip

پس از آن، صفحه ورود به سيستم شبيه زير به شما نشان داده خواهد شد:

اطلاعات ورود به سيستم را كه در مرحله 2 تعريف كرديد وارد كنيد و به صفحه خوش آمد گويي pgAdmin منتقل مي شويد:

اكنون كه تأييد كرديد كه مي توانيد به رابط pgAdmin دسترسي پيدا كنيد ، تنها كاري كه بايد انجام دهيد اتصال pgAdmin به پايگاه داده PostgreSQL است. قبل از انجام اين كار ، بايد يك تغيير جزئي در پيكربندي فوق كاربر PostgreSQL ايجاد كنيد.
مرحله 5 – پيكربندي كاربر PostgreSQL
اگر آموزش پيش نياز PostgreSQL را دنبال كرده باشيد ، بايد PostgreSQL را با نقش جديد ابركاربر و پايگاه داده تنظيم شده بر روي سرور مجازي خود نصب داشته باشيد.
به طور پيش فرض در PostgreSQL ، شما به عنوان كاربران پايگاه داده با استفاده از روش تأييد هويت “پروتكل شناسايي” يا “شناسايي” تأييد اعتبار مي شويد. اين روند به اين گونه است كه PostgreSQL نام كاربري اوبونتو كلاينت را ميگيرد و از آن به عنوان نام كاربري مجاز پايگاه داده استفاده مي كند. اين كار مي تواند در بيشتر موارد امنيت بيشتري را ايجاد كند ، اما همچنين مي تواند در مواردي كه مايل به اتصال يك برنامه خارجي مانند pgAdmin به يكي از بانكهاي اطلاعاتي خود هستيد، باعث ايجاد مشكل شود. براي حل اين مشكل ، ما يك رمز عبور براي اين نقش PostgreSQL تعيين مي كنيم كه به pgAdmin امكان اتصال به پايگاه داده شما را مي دهد.
از ترمينال خود ، اعلان PostgreSQL را تحت نقش ابركاربر خود باز كنيد:
⦁ $ sudo -u sammy psql
⦁
از اعلان PostgreSQL ، نمايه كاربر را به روز كنيد تا يك رمز عبور قوي به انتخاب شما داشته باشد:
⦁ Sammy=# ALTER USER sammy PASSWORD ‘password’
سپس از اعلان PostgreSQL خارج شويد:
⦁ Sammy=# q
⦁

در مرحله بعد ، به رابط pgAdmin 4 در مرورگر خود برگرديد و منوي مرورگر را در سمت چپ پيدا كنيد. براي باز كردن يك منوي زمينه ، روي سرور مجازيها كليك راست كنيد ، موس خود را روي ايجاد حركت داده و روي سرور مجازي … كليك كنيد.

اين كار باعث مي شود پنجره اي در مرورگر شما ظاهر شود كه در آن مي توانيد اطلاعات مربوط به سرور مجازي ، نقش و پايگاه داده خود را وارد كنيد.
در تب General نام اين سرور مجازي را وارد كنيد. اين نام مي تواند هر چيزي كه دوست داريد باشد ، اما بهتر است نامي توصيفي براي آن انتخاب كنيد. در مثال ما سرور مجازي Sammy-server-1 نامگذاري شده است.

سپس ، بر روي تب Connection كليك كنيد. در فيلد Host name/address ، localhost را وارد كنيد. پورت بايد به طور پيش فرض روي 5432 تنظيم شود ، كه براي اين ستاپ كار خواهد كرد ، زيرا پورت پيش فرض استفاده شده توسط PostgreSQL ميباشد.
در قسمت Maintenance Database ، نام بانك اطلاعاتي را كه مي خواهيد به آن متصل شويد ، وارد كنيد. توجه داشته باشيد كه اين بانك اطلاعاتي از قبل بايد روي سرور مجازي شما ايجاد شود. سپس به ترتيب نام كاربري و رمز عبوري را كه قبلاً پيكربندي كرده ايد در قسمت هاي Username و Password وارد كنيد.

قسمت هاي خالي در سربرگ هاي ديگر اختياري است ، و فقط لازم است كه در صورت داشتن يك ستاپ خاص در ذهن تان ، آنها را پر كنيد. بر روي دكمه ذخيره كليك كنيد ، و پايگاه داده در زير سرور مجازي ها در فهرست مرورگر ظاهر مي شود.
شما با موفقيت pgAdmin4 را به پايگاه داده PostgreSQL خود وصل كرديد. مي توانيد تقريباً هر كاري را كه از اعلان PostgreSQL مديريت ميكرديد، از داشبورد pgAdmin انجام دهيد. براي نشان دادن اين امر، يك جدول مثال ايجاد مي كنيم و آن را با برخي از داده هاي نمونه از طريق رابط وب پر مي كنيم.
مرحله 6 – ايجاد جدول در داشبورد pgAdmin
از داشبورد pgAdmin ، منوي مرورگر را در سمت چپ پنجره پيدا كنيد. بر روي علامت مثبت (+) در كنار سرور مجازي (1) كليك كنيد تا منوي درختي درون آن باز شود. سپس ، روي علامت مثبت در سمت چپ سرور مجازي ي كه در مرحله قبل اضافه كرده ايد كليك كنيد (در مثال ما Sammy-server-1بود) ، سپس Databases ، نام ديتابيسي كه اضافه كرده ايد (sammy ، در مثال ما) ، و سپس طرحواره (1) را باز كنيد. بايد يك منوي درختي مانند زير را ببينيد:

بر روي گزينه ليست جداول كليك راست كنيد، و سپس مكان نما روي create حركت دهيد و روي Table … كليك كنيد.

با اين كار يك پنجره ايجاد جدول باز مي شود. در زير تب General اين پنجره ، يك نام براي جدول وارد كنيد. اين نام مي تواند هر چيزي باشد ، اما براي ساده سازي ، ما آن را جدول شماره 01 مي ناميم.

سپس به تب columns برويد و روي علامت + در گوشه سمت راست بالاي پنجره كليك كنيد تا چند ستون اضافه شود. هنگام افزودن ستون ، لازم است كه نام و نوع داده را به آن بدهيد ، و در صورت نياز به نوع داده اي كه انتخاب كرده ايد ، لازم است يك طول را انتخاب كنيد.
علاوه بر اين ، مطالب رسمي PostgreSQL بيان مي كند كه اضافه كردن كليد اصلي به جدول معمولاً بهترين روش است. كليد اصلي محدوديتي است كه يك ستون يا مجموعه ستون خاص را نشان مي دهد كه مي تواند به عنوان شناگر ويژه رديف هاي جدول استفاده شود. اين مسئله الزامي نيست ، اما اگر مي خواهيد يك يا چند ستون خود را به عنوان كليد اصلي تنظيم كنيد ، سوئيچ را در سمت راست از no به yes تغيير دهيد.
براي ايجاد جدول بر روي دكمه ذخيره كليك كنيد.

تا اين مرحله ، شما يك جدول ايجاد كرده و ستون هايي را به آن اضافه كرده ايد. با اين حال ، ستون ها هنوز داده اي را دراختيار ندارند. براي افزودن داده به جدول جديد خود ، بر روي نام جدول در منوي مرورگر راست كليك كنيد ، مكان نماي خود را روي اسكريپت ها بگيريد و بر روي INSERT Script كليك كنيد.

با اين كار پانل جديدي روي داشبورد باز مي شود. در بالا عبارت INSERT نصفه تكميل شده ، با نام هاي مناسب جدول و ستون را مشاهده خواهيد كرد. پيش برويد و علامت سؤال (؟) را با برخي از داده هاي ساختگي جايگزين كنيد ، مطمئن شويد كه داده اضافه شده با انواع داده اي كه براي هر ستون انتخاب كرده ايد هماهنگ باشد. توجه داشته باشيد كه مي توانيد با افزودن هر رديف در يك مجموعه جديد از پرانتزها ، چندين رديف داده اضافه كنيد ، كه هر مجموعه پرانتز همانطور كه در مثال زير نشان داده شده است با يك كاما جدا ميشوند.
در صورت تمايل ، اسكريپت INSERT را كه به طور جزيي تكميل شده است با اين عبارت مثال INSERT جايگزين كنيد:
INSERT INTO public.”table-01″(
col1, col2, col3)
VALUES (‘Juneau’, 14, 337), (‘Bismark’, 90, 2334), (‘Lansing’, 51, 556);

براي اجراي عبارت INSERT روي نماد رعد و برق (⚡) كليك كنيد. براي مشاهده جدول و تمام داده هاي موجود در آن ، يك بار ديگر بر روي نام جدول خود در فهرست مرورگر كليك راست كنيد ، مكان نما خود را روي View / edit data حركت دهيد و All Rows را انتخاب كنيد.

پانل جديد ديگري را باز خواهد كرد كه در زير آن ، در سربرگ Data Output پانل پايين ، مي توانيد تمام داده هاي آن جدول را مشاهده كنيد.

با اين كار ، شما با موفقيت جدول ايجاد كرده ايد و آن را با برخي از داده ها از طريق رابط وب pgAdmin پر كرده ايد. البته اين تنها روشي است كه مي توانيد از آن براي ايجاد يك جدول از طريق pgAdmin استفاده كنيد. به عنوان مثال ، مي توانيد به جاي روش مبتني بر GUI كه در اين مرحله شرح داده شده است ، جدول را با استفاده از SQL ايجاد و پر كنيد.
نتيجه
در اين راهنما ياد گرفتيد كه چگونه pgAdmin 4 را از يك محيط مجازي Python نصب كنيد ، آن را پيكربندي كنيد ، با Apache آن را به وب ارائه كنيد و چگونه به يك پايگاه داده PostgreSQL در وب سرويس متصل نماييد . علاوه بر اين ، اين راهنما فراتر از روشي است كه مي تواند براي ايجاد و جمع آوري جدول استفاده شود ، بلكه pgAdmin مي تواند بسيار فراتر از ايجاد و ويرايش جداول استفاده شود.
براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد چگونگي استفاده بيشتر از همه ويژگي هاي pgAdmin ، شما را به مطالعه مطالب پروژه تشويق مي كنيم. همچنين مي توانيد اطلاعات بيشتري در مورد PostgreSQL از طريق آموزش هاي انجمن ما در مورد اين موضوع كسب كنيد.

از اين لينك ها زير مي توانيد آمورش هاي بيشتري براي لينوكس پيدا كنيد :

پارامترهاي پيش فرض در جاوا اسكريپت – اجراي چندين نسخه PHP بر روي يك سرور Debian 10

نحوه راه اندازي يك پروژه React با برنامه React – نصب و ايمن سازي phpMyAdmin در اوبونتو 18

پيكربندي يك تاييد اعتبار مجاز(CA) در CentOS 8 – تنظيم برنامه Node.js براي توليد در CentOS 7

نصب MariaDB در اوبونتو 18.04 – ايمن كردن Apache با Let’s Encrypt در Debian 10

نحوه نصب Node.js در CentOS 8 – بازنويسي URL را با mod_rewrite براي Apache در Debian 10

راه اندازي فايروال با استفاده از firewalld در CentOS 8 – نصب وب سرور Apache در Debian 10

اضافه كردن و حذف كاربران در CentOS 8 – نصب Apache Tomcat 9 در Debian 10

نصب و استفاده از PostgreSQL در CentOS 8 – راه اندازي سرور اوليه با Debian 10

نصب MariaDB در CentOS 8 – چگونه با JSX عناصر واقعي ايجاد كنيم

نصب و پيكربندي VNC در Debian 10 – استفاده از سرور از راه دور Docker

نصب و ايمن سازي Grafana در اوبونتو 18 – نحوه نصب Git در CentOS 8