نصب Python 3 و تنظيم يك محيط برنامه نويسي

پايتون يك زبان برنامه نويسي انعطاف پذير و همه كاره است كه مي تواند در بسياري از موارد به خاطر داشتن نقاط قوت در اسكريپت ، اتوماسيون ، تجزيه و تحليل داده ها ، يادگيري ماشين و توسعه back-end مورد استفاده قرار گيرد. تيم توسعه پايتون براي اولين بار در سال 1991 با نامي الهام گرفته از گروه طنز بريتانيايي مونتي پايتون، آن را منتشر كردند و ميخواستند پايتون را به زباني تبديل كنند كه استفاده از آن بسيار جالب باشد. ستاپ سريع و سبك نسبتاً ساده و بازخورد فوري در مورد خطاها، پايتون را به يك انتخاب عالي براي مبتديان و توسعه دهندگان با تجربه تبديل كرده است. پايتون 3 جديدترين نسخه اين زبان است و آينده پايتون به حساب مي آيد.
در اين آموزش سرور مجازي Ubuntu 18.04 شما با يك محيط برنامه نويسي Python 3 تنظيم مي شود. برنامه نويسي روي سرور مجازي مزاياي بسياري دارد و از همكاري در پروژه هاي توسعه پشتيباني مي كند. اصول كلي اين آموزش در مورد هرگونه توزيع Debian Linux كاربرد دارد.
پيش نيازها
براي تكميل اين آموزش ، بايد يك كاربر غير root با امتيازات sudo در سرور مجازي Ubuntu 18.04 داشته باشيد. براي يادگيري چگونگي دستيابي به اين تنظيمات ، راهنماي راه اندازي سرور مجازي اوليه ما را دنبال كنيد يا اسكريپت خودكار خود را اجرا كنيد.
اگر از قبل با محيط ترمينال آشنايي نداريد ، مي توانيد مقاله “مقدمه اي بر ترمينال لينوكس” را براي كاركردن بهتر با ترمينال بخوانيد.
با راه اندازي سرور مجازي و كاربر ، آماده شروع كار هستيد.
مرحله 1 – تنظيم پايتون 3
اوبونتو 18.04 و ساير نسخه هاي دبيان لينوكس هم Python 3 و هم Python 2 را از قبل نصب شده دارند. براي اطمينان از به روز بودن نسخه هاي خود ، بياييد سيستم را با دستور apt به روزرساني كنيم تا با ابزار بسته بندي پيشرفته اوبونتو كار كند:
$ sudo apt update

$ sudo apt -y upgrade
پرچم -y تأييد خواهد كرد كه ما موافق نصب همه موارد هستيم ، اما بسته به نسخه لينوكس شما ، ممكن است لازم باشد كه در به روزرساني و ارتقاي سيستم ، اعلان هاي بيشتري را تأييد كنيد.
پس از اتمام روند ، مي توانيم با تايپ كردن دستور زير، نسخه پايتون 3 كه در سيستم نصب شده است را بررسي كنيم:
$ python3 -V

در پنجره ترمينال، خروجي دريافت خواهيد كرد كه شماره نسخه را به شما اطلاع مي دهد. در حالي كه ممكن است اين عدد متفاوت باشد ، خروجي مشابه اين خواهد بود:
Output
Python 3.6.7

براي مديريت بسته هاي نرم افزاري براي پايتون ، بياييد pip را نصب كنيم ، ابزاري كه بسته هاي برنامه نويسي را كه ممكن است بخواهيم در پروژه هاي توسعه خود استفاده كنيم ، نصب و مديريت خواهد كرد. مي توانيد با خواندن مقاله “چگونگي وارد كردن ماژول ها در پايتون 3” در مورد ماژول ها يا بسته هايي كه مي توانيد آنها را نصب كنيد اطلاعات كسب كنيد.
$ sudo apt install -y python3-pip

بسته هاي پايتون با تايپ دستور زير قابل نصب هستند:
$ pip3 install package_name

در اينجا ، pack_name مي تواند به هر بسته يا كتابخانه Python مانند Django براي توسعه وب يا NumPy براي محاسبات علمي مراجعه كند. بنابراين اگر مي خواهيد NumPy را نصب كنيد ، مي توانيد با دستور pip3 install numpy اين كار را انجام دهيد.
چند بسته و ابزار توسعه ديگر وجود دارد كه بايد اطمينان حاصل شود كه يك مجموعه قوي براي محيط برنامه نويسي خود داريم:
$ sudo apt install build-essential libssl-dev libffi-dev python3-dev

پس از راه اندازي پايتون و نصب pip و ساير ابزارها ، مي توانيم يك محيط مجازي براي پروژه هاي توسعه خود تنظيم كنيم.
مرحله 2 – تنظيم يك محيط مجازي
محيط هاي مجازي شما را قادر مي سازد براي پروژه هاي پايتون فضايي مجزا در سرور مجازي خود داشته باشيد ، اطمينان حاصل كنيد كه هر يك از پروژه هاي شما مي توانند مجموعه اي از متعلقات خاص خود را داشته باشند كه هيچ يك از پروژه هاي ديگر شما را مختل نمي كند.
تنظيم يك محيط برنامه نويسي ، كنترل بيشتري بر روي پروژه هاي Python و نحوه دستيابي به نسخه هاي مختلف بسته ها براي ما فراهم مي كند. اين امر به ويژه هنگام كار با بسته هاي شخص ثالث بسيار مهم است.
مي توانيد همانطور كه مي خواهيد محيط برنامه نويسي Python را تنظيم كنيد. هر محيط در واقع يك ديركتوري يا پوشه اي در سرور مجازي شماست كه چندين اسكريپت در آن وجود دارد تا بتواند به عنوان يك محيط عمل كند.
در حالي كه چند روش براي دستيابي به يك محيط برنامه نويسي در پايتون وجود دارد ، ما در اينجا از ماژول venv استفاده مي كنيم كه بخشي از كتابخانه استاندارد Python 3 است. بگذاريد venv را با تايپ كردن دستور زير نصب كنيم:
$ sudo apt install -y python3-venv

با نصب آن، آماده ايجاد محيط هستيم. بياييد انتخاب كنيم كه مي خواهيم محيط هاي برنامه نويسي پايتون را در كدام دايركتوري قرار دهيم ، يا يك ديركتوري جديد با mkdir ايجاد كنيم ، مانند:
$ mkdir environments

$ cd environments
وقتي در دايركتوري قرار گرفتيد كه ميخواهيد محيط در آنجا قرار گيرد ، مي توانيد با اجراي دستور زير محيطي ايجاد كنيد:
$ python3.6 -m venv my_env

در اصل ، pyvenv يك ديركتوري جديد ايجاد مي كند كه شامل چند مورد است كه مي توانيم با دستور ls آنها را مشاهده كنيم:
$ ls my_env

Output
bin include lib lib64 pyvenv.cfg share

اين فايلها با هم كار مي كنند تا اطمينان حاصل كنند كه پروژه هاي شما از بستر وسيع تر دستگاه محلي تان جدا شده اند ، به گونه اي كه فايل هاي سيستم و فايل هاي پروژه مخلوط نشوند. اين روش خوبي براي كنترل نسخه و اطمينان از دسترسي هر يك از پروژه هاي شما به بسته هاي خاص مورد نياز خود است. Python Wheels ، يك فرمت بسته اي ساخته شده براي Python است كه مي تواند با كاهش تعداد دفعات لازم براي تهيه كامپايل ، سرعت توليد نرم افزار شما را بالا ببرد و در دايركتوري share Ubuntu 18.04 قرار خواهد گرفت.
براي استفاده از اين محيط ، بايد آن را فعال كنيد ، كه مي توانيد با تايپ دستور زير كه اسكريپت فعال سازي را فراخواني مي كند به آن دست پيدا كنيد:
$ source my_env/bin/activate

خط فرمان شما اكنون با نام محيط شما پيشوند داده مي شود ، در اين حالت my_env نام دارد. بسته به اينكه كدام نسخه Debian Linux در حال اجرا است ، پيشوند شما ممكن است تا حدودي متفاوت به نظر برسد ، اما نام محيط شما در پرانتز بايد اولين چيزي باشد كه در خط خود مشاهده مي كنيد:
(my_env) Sammy@ubuntu:~/environments$
اين پيشوند به ما اطلاع مي دهد كه محيط my_env در حال حاضر فعال است ، به اين معني كه وقتي ما در اينجا برنامه هايي را ايجاد مي كنيم آنها فقط از تنظيمات و بسته هاي خاص اين محيط استفاده مي كنند.
توجه: در محيط مجازي مي توانيد به جاي python3 از فرمان python استفاده كنيد و در صورت تمايل به جاي pip3 از pip استفاده كنيد. اگر در خارج از محيط از پايتون 3 در دستگاه خود استفاده مي كنيد ، لازم است كه از دستورات python3 و pip3 استفاده كنيد.

بعد از طي كردن اين مراحل ، محيط مجازي شما آماده استفاده است.
مرحله 3 – ايجاد يك برنامه ” hello, world”
اكنون كه محيط مجازي ما تنظيم شده است ، بياييد يك برنامه ” hello, world!” معمول ايجاد كنيم. اين برنامه به ما امكان مي دهد تا محيط خود را مورد آزمايش قرار دهيم و اگر قبلاً با پايتون كار نكرده ايم، بيشتر با آن آشنا شويم.
براي اين كار ، يك ويرايشگر متن خط فرمان مانند nano را باز خواهيم كرد و يك فايل جديد ايجاد مي كنيم:
(my_env) Sammy@ubuntu:~/environments$ nano hello.py

پس از باز شدن فايل متني در پنجره ترمينال ، برنامه خود را تايپ مي كنيم:
print(“Hello, World!”)
Copy
با تايپ كليدهاي CTRL و X از nano خارج شويد و هنگامي كه از شما خواسته شد فايل را ذخيره كنيد، y را فشار دهيد.
پس از بيرون آمدن از nano و بازگشت به پوسته خود ، اجازه دهيد برنامه را اجرا كنيم:
(my_env) Sammy@ubuntu:~/environments$ python hello.py

برنامه hello.py كه به تازگي ايجاد كرده ايد بايد باعث شود ترمينال شما خروجي زير را توليد كند:
Output
Hello, World!

براي ترك محيط ، به سادگي فرمان deactivate را تايپ كنيد و به فهرست اصلي خود باز خواهيد گشت.
نتيجه
در اين مرحله شما يك محيط برنامه نويسي پايتون 3 در سرور مجازي Debian Linux خود تنظيم كرده ايد و هم اكنون مي توانيد يك پروژه رمزگذاري را شروع كنيد!
اگر از دستگاه محلي به جاي سرور مجازي استفاده مي كنيد ، به مجموعه آموزشهاي مربوط به سيستم عامل خود در سري “نحوه نصب و تنظيم يك محيط برنامه نويسي محلي براي پايتون 3” مراجعه كنيد.
با آماده سازي سرور مجازي خود براي توسعه نرم افزار ، مي توانيد با خواندن كتاب رايگان نحوه كدنويسي در Python 3 ، يا مشاوره گرفتن از آموزش هاي پروژه برنامه نويسي ما ، اطلاعات بيشتري درباره كد نويسي در پايتون كسب كنيد.

از اين لينك ها زير مي توانيد آمورش هاي بيشتري براي لينوكس پيدا كنيد :

پارامترهاي پيش فرض در جاوا اسكريپت – اجراي چندين نسخه PHP بر روي يك سرور Debian 10

نحوه راه اندازي يك پروژه React با برنامه React – نصب و ايمن سازي phpMyAdmin در اوبونتو 18

پيكربندي يك تاييد اعتبار مجاز(CA) در CentOS 8 – تنظيم برنامه Node.js براي توليد در CentOS 7

نصب MariaDB در اوبونتو 18.04 – ايمن كردن Apache با Let’s Encrypt در Debian 10

نحوه نصب Node.js در CentOS 8 – بازنويسي URL را با mod_rewrite براي Apache در Debian 10

راه اندازي فايروال با استفاده از firewalld در CentOS 8 – نصب وب سرور Apache در Debian 10

اضافه كردن و حذف كاربران در CentOS 8 – نصب Apache Tomcat 9 در Debian 10

نصب و استفاده از PostgreSQL در CentOS 8 – راه اندازي سرور اوليه با Debian 10

نصب MariaDB در CentOS 8 – چگونه با JSX عناصر واقعي ايجاد كنيم

نصب و پيكربندي VNC در Debian 10 – استفاده از سرور از راه دور Docker

نصب و ايمن سازي Grafana در اوبونتو 18 – نحوه نصب Git در CentOS 8